سیدنی

آخرین ماجراجویی ما سفر ۷ ساعته به سیدنی، استرالیا بود. ما هر دو به ویزا احتیاج داشتیم، ویزای کریس بسیار آسان بود، فقط یک فرم آنلاین برای پر کردن و سپس ویزا از طریق ایمیل ارسال شد. اما من برای گرفتن ویزا مجبور شدم به سفارت استرالیا برم، پروسه خیلی راحتی بود. داشتن دعوتنامه از طرف دوستان ما گز و دانیل که در سیدنی زندگی می کردند هم احتمالن کمک کرد. واقعن نمیدونم آیا بدون این نامه هم به همین راحتی بود؟ مطمئن نیستم.

پرواز ما ساعت 23.45 بود اما خوابیدن توهواپیما پرواز ایر آسیا خیلی راحت نیست. تقریباً در ساعت 9.50 صبح کاملا خسته به فرودگاه رسیدیم. استوارت سوج، دوست و همشهری کریس از انگلیس هم که در ولینگتون نیوزیلند زندگی می کند، در بدو ورود منتظر ما بود. او هم یک هفته تعطیلی را برای گذراندن در سیدنی با ما رزرو کرده بود.

ما با قطار به سمت ریوزبی در سیدنی رفتییم ، جایی که گز و دن با دخترش سرن زندگی می کردند. هتل در سیدنی خیلی پر هزینه هست، اقامت در هتل در مرکز شهر می تواند مزایایی داشته باشد اما ما اینجا شانس اینو داشتیم که برای این یک هفته کنار دوستانمون باشیم (و دستپخت عالیه دن ). (امیدوارم در آینده بتوانیم جبران کنیم-۶ماه بعد از این سفر، گزو دن به خونه ما تو مالی برای ۳ روز اومدن، قبل از اینکه برای همیشه به انگلیس برگردن).

یکی از دلایل اصلی کریس برای رفتن به سیدنی تماشای بازی راگبی بود (کریس قبلاً دو بار به استرالیا رفته بود ، 2002 به مدت 3 هفته و 2006/7 به مدت 6 ماه). ازجاییکه این بازیهارو از قبل نمیتونست برنامه ریزی کنه، و از شانس کریس هر سه بازی وقتی که ما آنجا بودیم خارج از سیدنی در تاونزویل، بریزبن و ملبورن بود. پروازها ولی به خاطر تعطیلات مدرسه خیلی گرون بود.

هفته قبل از رسیدن ما هوا عالی بود. هفته بعد از رفتن ما هم هوا عالی بود. اما هفته ای که ما آنجا بودیم؟ به طور متوسط ​​حدود 16 درجه همراه با باد و باران. سردترین روز۱۳ درجه بود و مثل زمستان در انگلیس بود. برای ما که از مالزی با دمای بالای ۳۰ درجه اومده بودیم خیلی سرد بود.

در سیدنی چه کار کردیم؟

آخر هفته اول هوا بسیار خوشایند بود، بنابراین ما به سمت کووگی رفتیم و از کووگی تا بوندی را پیاده روی کردیم. با اینکه کریس قبلن به اینجا اومده بود ولی این مسیر رو پیاده نرفته بود.

ما هر روز وقتی گز و دن به سر کار میرفتن به سیدنی رفتیم. بهترین کار تهیه کارت اوپال است. این فقط 10٪ از سفر شما روشارژ میکند اما پس از ۴ بازدید در یک هفته، بقیه سفر شما رایگان است. کارت ها هیچ هزینه ای ندارند ، شما فقط ۱۰ دلار / ۲۰ دلار به اعتبارکارتتون اضافه می کنید.

نمای نمادین در سیدنی البته که خانه اپرا و پل هاربر است. برای منظره بهتر، ما سوار کشتی شدم و به سمت منلی رفتیم، البته آب و هوا اون روز خیلی خوب نبود و دریا کمی متلاطم بود.

علاوه بر تعداد خیلی زیاد بار و رستوران در هاربر همچنین باغ وحش، آکواریوم و موزه مادام توسار هم هست. ما یک بلیط 69 دلاری خریدیم که به ما اجازه میداد به این سه مرکز و همچنین مرکز زندگی جانوران دریایی در منلی و بلیط برای بازدید از برج سیدنی را هم داشت. بازدید از همه پنج موارد بالا خوب بود به خصوص برای من که برای اولین بار به استرالیا سفر میکردم.

ما همچنین با دوست قدیمی کریس میچ برای چند نوشیدنی و غذا در بندر هاربر قرار گذاشتیم و چند ساعتی با هم بودیم.

سه شنبه تولد من بود و کریس از قبل بلیط تیاتر بینوایان و تو سالن تیاترکاپیتول تهیه کرده بود، که اجرای بسیار عالی بود .

ما تو این سفر خرید لباس هم کردیم، لباس راگبی، جین ، کفش. اگر در مکان های مناسب خرید کنید، همه قیمت بسیار خوبی بودند در مقایسه با مالزی.

The trip was certainly different from what we usually do. Yes there were lots of trains but these were into and back from the city. It would be nice for Aida to see more of the real Australia which I’m fortunate to have seen, so with that in mind we may well head back there in the future to either Melbourne (and travel around Victoria and South Australia) or head to Perth and see the beauty of the West Coast.